Przemysł radiowo-elektroniczny Magnetycznie miękkie materiały o maksymalnej szerokości 100 mm

Ohmalloy-1J79 jest niklowo-żelaznym stopem magnetycznym o zawartości około 80% niklu i 20% żelaza. Wynaleziony w 1914 r. Przez fizyka Gustava Elmana z Bell Telephone Laboratories, wyróżnia się bardzo wysoką przepuszczalnością magnetyczną, co czyni go użytecznym jako materiał rdzenia magnetycznego w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, a także w ekranowaniu magnetycznym do blokowania pól magnetycznych. Komercyjne stopy ze stopów zwykle mają względną przepuszczalność około 100 000, w porównaniu do kilku tysięcy dla zwykłej stali.

Oprócz wysokiej przepuszczalności, jego inne właściwości magnetyczne to niska koercja, magnetostrykcja bliska zeru i znaczna anizotropowa magnetorezystancja. Niska magnetostrykcja ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach przemysłowych, pozwalając na stosowanie jej w cienkich warstwach, w których zmienne naprężenia powodowałyby rażąco dużą zmienność właściwości magnetycznych. Rezystywność elektryczna permalloy może zmieniać się nawet o 5% w zależności od siły i kierunku przyłożonego pola magnetycznego. Permalloy zazwyczaj mają sześcienną strukturę kryształu skupioną na powierzchni czołowej ze stałą sieci około 0,355 nm w pobliżu stężenia niklu wynoszącego 80%. Wadą stopu jest to, że nie jest on bardzo plastyczny ani obrabialny, więc zastosowania wymagające skomplikowanych kształtów, takich jak osłony magnetyczne, wykonane są z innych stopów o wysokiej przepuszczalności, takich jak mu metal. Permalloy jest stosowany w laminowanych transformatorach i magnetycznych głowicach rejestrujących.

Ohmalloy-1J79 szeroko stosowany w przemyśle radioelektronicznym, przyrządach precyzyjnych, pilocie i automatycznym systemie sterowania.

Skład normalny%

Typowe właściwości mechaniczne

Typowe właściwości fizyczne

Styl dostawy